میلاد منجی بشریت حضرت مهدی موعود بر تمام شیعیان تبریک و تهنیت باد

گفتند خلايق که توئي يوسف ثاني      

     چون نيک بديدم بحقيقت به از آني

شيرين تر از آني به شکرخنده که گويم  

      اي خسرو خوبان که تو شيرين زماني

امام صادق(ع) در مجلسشان نشسته بودند. پيرمردي وارد شد وشروع کرد به گريه کردن. حضرت فرمودند:((چرا گريه مي کني ؟)) عرضه داشت که مي بينم روزگار با شما اين چنين کرده است. هر روز منتظرم آن فرجي که وعده داده شده بيايد و شما از اين گرفتاري و از اين که شما را از جايگاه اصلي تان کنار زده اند، نجات يابيد... حالا استخوان هاي من سست شده، قدّم خميده شده، موهايم سپيد گشته و نتوانستم فرج شما را درک کنم، چرا گريه نکنم؟ حضرت صادق(ع) فرمودند

..........

حتما براتون پیش اومده برای اینکه بخواین چیزی رو بهتر ببینید خیلی به چشماتون نزدیکش میکنید.

ولی اگه این فاصله خیلی نزدیک باشه دیگه اصلا اونو نمی بینید.

این حکایت "من"و نزدیکی "خدا" بهمه...

نجف

آهسته قدم به حرم مولا علی (ع) میذاری... انگار بعد مدت ها دوری، پا گذاشتی خونه ی خودت، تو آغوش امن پدر...

انقدر غرق آرامشی که اصلا گذر زمانو حس نمی کنی. اصلا انگار دنیا وایساده و یه دستی تو رو تو آغوشش گرفته و نمیذاره هیچ گزندی بهت برسه.

نگاه به ضریح میندازی ، شکوه و عظمت و جلالش مال پدر همه ی اماماس. بزرگیشو با تموم وجود حس میکنی. اصلا نمیدونی چی بخوای چی دعا کنی چی بخونی. حتی اگر اشکی هم ریخته میشه از آرامشه. بابا اصلا خودِ بهشته. کعبه با اون همه عظمتش این آرامشو نداشت. انقدر تو آرامش فرو میری که حتی صدای زائرای دیگه رو هم نمیشنوی. مثل خواب شیرین یه نوزاد.

انگار که چرخ زمون تو بهترین جا وایساده...

به ادامه ی مطلب مراجعه کنید

با خدا راز و نیاز میکنم
آخر سر، یک سجاده خیس به جا می ماند و یک دل خالی از درد و دلتنگی....
خدایا
برای آنكه نزد تو آیم در جستجوی شفیعی بودم، واسطه ای می جستم تا مرا به حضورت بپذیری، میانجی طلب می كردم تا مرا از درت نرانی.
و خدایا، مهربان تر از تو نیافتم.
...
********
کوله بارت بر بند
شاید این چند سحر فرصت آخر باشد
که به مقصد برسیم
بشناسیم خدا و بفهمیم که یک عمر چه غافل بودیم...
میشود آسان رفت
میشود کاری کرد
که رضا باشد او....

سلام. یه مطلب خیلی خیلی قشنگ تو وبلاگ گذاشته بودم در رابطه با عید مبعث، لوکس بلاگ قاطی کرد پاک شد

اصل مطلبم پاک کرده بودم دیگه نمیشد کپی کرد. حیف شد واقعا خیلی قشنگ بود.

....

شاد باشید.

الهم صل علی محمد وآل محمد وعجل فرجهم

سلام. شهادت امام خوبمون؛ موسی الکاظم رو به همه تسلیت میگم.

شهادت پدر ولی نعمتون امام رضا (ع) است.

این روزا ، نه کلا تو همه ی روزا امام زمانمون از همه غریب تره. نمیدونم من که ادعای شیعه بودن دارم کلی باعث شکستن قلب آقا شدم. اصلا انگار یادمون رفته آقا شما هم هستی. یادمون رفته دعای شماست که ما رو نگه داشته وگرنه تو عذاب گناهامون غرق شده بودیم. دعا کن برام آقاجون، دعا کن نهایتش تا ماه رمضون آدم بشم. انگار هرچی میگذره بیشتر تو غفلت خودم فرو میرم. سفر مکه و کربلا و سوریه و البته از همه واجبتر مشهد، از خدا بخواه قسمتمون کنه، نذار عطر مدینه از یادم بره. صفای کعبه از دلم بره. اون غربت سامرا و شکوه کاظمین. کاش الان تو روز شهادت آقا تو کاظمین بودیم. تو حرمش دورضریح 2 امام طواف میکردیم و میگفتیم آقا جون ، ما رو فدای یوسفتون کنید. دعا کنید هنگام ظهور منکر ولایت عزیز زهرا (س) نشیم.

اللهم صل علی محمد و آل محمد وعجل فرجهم

زندگی‌نامه امام موسی كاظم علیه السلام

لطفا ادامه ی مطلب را فراموش نکنید

سلام.

میلاد حضرت علی (ع) نبودم تا تبریک بگم.

برای همه آرزوی شادترین لحظه ها رو دارم.

در ادامه ی مطلب سخنان زیبایی از پدر بزرگوارمون: " مولا علی (ع) " آورده شده که خوندنش خالی از لطف نیست.

شاد باشید.

اللهم صل علی محمد وآل محمد  وعجل فرجهم.

کوچک که بودی برای داشتن بهترین اسباب بازی‌های دنیا دعا می‌کردی. برای خانه‌ای پر از خوراکی، برای کمی بیشتر تاپ سواری... یادت هست؟
 

کوچک که بودی برای داشتن بهترین اسباب بازی های دنیا دعا می کردی.برای خانه ای پر از خوراکی ،برای کمی بیشتر تاپ سواری ...یادت هست؟بزرگ تر که شدی آرزو برایت قبول شدن امتحان و دانشگاه رفتن،کار و در آمد بود.به یاد داری؟ امروز هم... نمی دانم.نمی دانم دنیای آرزوهایت امروز تا کجا فکر می کند و دلداده کدام آیین است،نمی دانم حواس دلت امروز زمام دار چه کسانی است ..تا کجا تقوا دارد و چقدر مهربان است....اما لیلةالرغائب را مراقب آرزوهایت باش...
 

ادامه ی مطلب را فراموش نکنید

شهادت پنجمین اختر تابناک، حضرت امام محمد باقر (ع) تسلیت باد.

من به خال لبت اى دوست گرفتار شدم     چشم بیمــــار تــــو را دیــدم و بیمار شدم

فارغ از خود شدم و كوس اناالحق بزدم       همچــــو منصــور خــــــریدار سرِ دار شدم

تو که خود خال لبی از چه گرفتار شدی 
تو طبیب دل مایی ز چه بیمار شدی

نمي بيني مگر دجاله هارا؟

سرود شوم نفي لاله ها را؟
 

ببين نشخوار صبح وشامشان را
 

طنين طعنه و دشنامشان را 

برای مشاهده به ادامه ی مطلب مراجعه کنید

 خدایا خودت هوامونو داشته باش

دلم گرفته ای خدا

کو آن صدای آشنا

کو آن نوای دل نشین

کو آن شبای در خوشی

ادامه ی مطلب را مشاهده کنید

که زيبا بنده‌ام را دوست مي‌دارم

تو بگشا گوش دل پروردگارت با تو مي‌گويد

ترا در بيکران دنياي تنهايان

رهايت من نخواهم کرد

رها کن غير من را آشتي کن با خداي خود

تو غير از من چه مي‌جويي؟

تو با هر کس به غير از من چه مي‌گويي؟

تو راه بندگي طي کن عزيزا من خدايي خوب مي‌دانم

تو دعوت کن مرا با خود به اشکي، يا خدايي

ميهمانم کن

که من چشمان اشک آلوده‌ات را دوست مي‌دارم

طلب کن خالق خود را، بجو ما را تو خواهي يافت

که عاشق مي‌شوي بر ما و عاشق مي‌شوم بر تو که

وصل عاشق و معشوق هم، آهسته مي‌گويم، خدايي

عالمي دارد

تويي زيباتر از خورشيد زيبايم، تويي والاترين

مهمان دنيايم

که دنيا بي تو چيزي چون تو را کم داشت

وقتي تو را من آفريدم بر خودم احسنت مي‌گفتم

مگر آيا کسي هم با خدايش قهر مي‌گردد؟

هزاران توبه‌ات را گرچه بشکستي، ببينم من تو

را از درگهم راندم؟

که مي‌ترساندت از من؟ رها کن آن خداي دور

آن نامهربان معبود، آن مخلوق خود را

اين منم پروردگار مهربانت، خالقت، اينک

صدايم کن مرا، با قطره اشکي

به پيش آور دو دست خالي خود را، با زبان بسته‌ات

کاري ندارم

ليک غوغاي دل بشکسته‌ات را من شنيدم

غريب اين زمين خاکي‌ام، آيا عزيزم حاجتي داري؟

بگو جز من کس ديگر نمي‌فهمد، به نجوايي

صدايم کن، بدان آغوش من باز است

قسم بر عاشقان پاک با ايمان

قسم بر اسبهاي خسته در ميدان

تو را در بهترين اوقات آوردم

قسم بر عصر روشن، تکيه کن بر من

قسم بر روز، هنگامي که عالم را بگيرد نور

قسم بر اختران روشن اما دور، رهايت من نخواهم کرد

براي درک آغوشم, شروع کن, يک قدم با تو

تمام گامهاي مانده‌اش با من

تو بگشا گوش دل پروردگارت با تو مي‌گويد

ترا در بيکران دنياي تنهايان، رهايت من نخواهم کرد

باريدن مهتاب از دعاي مادر است

ماه مرشد بر بالاي بسطام بود، سخن ميگفت. يعني که مهتاب بود.

ماه مرشد مشتي نور بر مزار بايزيد پاشيد، بر سنگي چليپايي که مناجاتي بر آن کنده بودند

و گفت که هزار و صد و شصت و شش بهار ازاين مزار ميگذرد.

ماه مرشد گفت: او که اينجا خوابيده است و نامش سلطان العارفين است روزگاري اما کوچک بود و نام او طيفور بود

و من از او شبهاي بسياري به ياد دارم، که هر کدامش ستارهاي است،

شبي اما از همه درخشانتر بود و آن شبي است که او هنوز کودک بود، خوابيده بود و مادرش نيز، سرد بود و زمستان بود و برف ميباريد

و به جز من که ماه مرشدم همه در خواب بودند.

مادر طيفور لحظه اي چشم باز کرد و زير لب گفت: عزيزکم، تشنه ام، کمي آب به من ميدهي؟

پسر بلند شد و رفت تا کوزه آب را بياورد، اما کوزه خالي بود.

با خود گفت: حتماً در سبو آبي هست. به سراغ سبو رفت. سبو هم خالي بودو پس کوزه را برداشت رفت تا از چشمه آب بياورد.

سوز ميآمد و سرد بود و زمين ليز و يخبندان. و من ميديدمش که ميلرزيد و دستهاي کوچکش از سردي به سرخي رسيده بود.

و ديدم که بارها افتاد و برخاست و هر بار خراشي بر سر و روياش نشست.

چشمه يخ زده بود و او با دستهاي کوچکش آن را شکست و آبي برداشت. به خانه برگشت، ساعتي گذشته بود.

آب را در پياله اي ريخت و بر بستر مادرش رفت. مادرش اما به خواب رفته بود و او دلش نيامد که بيدارش کند.

و همانطور پياله در دست کنار مادرش نشست. صبح شد و من ديگر رفتم.

فردا اما از شيخ آفتاب شنيدم که مادرش چشم باز کرد و ديد که پسرش با پياله اي در دست کنارش نشسته پرسيد: چرا نخوابيده اي پسرم.

پسر گفت: ترسيدم که بخوابم و شما بيدار شويد و آب بخواهيد و من نباشم. مادر گريست و برايش دعايي کرد.

و از آن پس او هر چه که يافت از آن دعاي مادر بود. من نيز از آن شب تاکنون هر شب بر او باريده ام.

که باريدن بر او تکليفيست که خدا بر من نهاده است.

ماه مرشد اين را گفت و به نرمي رفت زيرا شيخ آفتاب از راه رسيده بود.

سلام.

اومدم یه پست شاد بذارم به بهونه ی میلاد حضرت زهرا (س) و روز مادر. اما دلم شاد نیست که از شادی بگم...

عیدتون مبارک

 چشم بد دور،

                                          عمرتان بسیار

                                                                                کس نبیندملالتان آقا!

   مانمردیم خون دل بخوری

                                                                                 تخت باشد خیالتان آقا.

برگرفته از وبلاگ گلچین کلیپ مذهبی ، سیاسی ، اجتماعی

بانوي فاطمي سرشت


روزی که علی بن ابیطالب با عقیل مشورت کرد و از آن پیر نسب

 شناس همسری خواست که ( ولدتها الفحوله ) فرزندانش شیر

مردان روزگار باشند ، هیچ کس حتی عقیل نفهمید که چرا و از

چه جهت ؟ اما تو را نمی دانم . تا بحال فکر نکرده بودم شاید می

دانستی . پس بگذار بگوئیم نمی دانستی .

تو ! فاطمه کلابیه ! که به پاکدامنی شهره بودی . . . اما چون تو

کم نبودند در آن عصر و او تو را برگزید . نمی دانم آنروز به او

چگونه جواب دادی ، اما آنقدر می دانم که نو عروس خانه حیدر

شدی .

نامت فاطمه بود ؛ اما دوست نداشتی فاطمه صدایت کند .

نخستین بار که تو را فاطمه خواندند ، نشستی و در غم تنهاترین

بانوی آسمانی ، زار گریستی و یادش را در دل زنده نگاه داشتی .

خود را با آفتاب عظمت او مقایسه نمودی و گفتی : " مرا فاطمه

مخوانید . فاطمه کوثر رسول است ، مادر هستی است . من کنیز

اویم ، البته اگر این افتخار نصیبم شود . "

و باز مردم دهان ناپاک مدینه سخن آغاز کردند که دیگر حسنین و

زینبین روز خوشی نمی بینند ! (مگر نه اینست که همین مردم

آنها را یتیم کرده بودند با یاری نکردن علی و فاطمه ؟؟! ) اما آن

روز تو با علی شرطی کردی که :

مولای من ! دیگر مرا فاطمه مخوانید که با هر بار بردن نام آن کوثر

رسول تن کودکان را لرزان می بینم ! روز اول به خدمت زینب

رفتی که طفلی ٦ ساله بود و گفتی که به خدمت خانه و شما

آمده ام ! کدبانوی خانه شمائید خانمم ! و این گونه زندگی آغاز

شد تا آن زمان که خدا به تو و علی فرزندی عطا کرد .

و باز هم شروع کردند که : دیگر تمام شد . فرزند خودش که بیاید

دیگر اولاد زهرا از چشم می افتند اما ...


آن روز که برخاستی کودکان و علی بر سر سفره غذا بودند .

عباست را آرام در آغوش گرفتی و نزدشان رفتی و ناگهان همه

دیدند بجز زمین که بر گرد سر این کودکان و پدرشان می چرخد

کودک شیرخواره ای و مادرش نیز خود به تنهایی گردشی عظيم

آفریده اند که عالميان را انگشت حیرت به دهان گذاشته ...

عباس من به فدایتان ! آرام آرام می گفتی و می گریستی . به

فدای تو حسن جان ! به فدای تو زینب جان . به فدای تو ام کلثوم

و ناگهان دیگر فدایش کردی ... به فدایت شود حسین فاطمه .

من کنیز این خانه ام و شمایان اربابان فضل و کمال ! کنیززاده را

چه به برابری و برادری با شما ...

آری ، تو کوثر رسول نبودی ؛ اما درس آموخته مکتب او بودی ، اما

اکنون بقیع ، مهمانی تازه دارد . رفتی و عاشقانه در جوار مادر

علی ( علیه السلام ) و فرزند او امام حسن مجتبی ( علیه

السلام ) رخ در خاک دلربای بقیع کشیدی .

غروب غم انگيز تو بانوی فاطمی سرشت را به حق باوران و

شيفتگان خاندان رسول اکرم ( صلوات الله عليه ) تسلیت می

گوييم

برگرفته از سايت:ayehayeentezar

..

 عصر یک جمعه ی دلگیر 

 دلم گفت بگویم / بنویسم

                 که چرا عشق به انسان نرسیدست

    و چرا آب به گلدان نرسیدست

         و هنوزم که هنوز است

         غم عشق به پایان نرسیدست

  بگو حافظ دل خسته زِ شیراز بیاید

  بنویسد

  که چرا یو سف گمگشته به کنعان نرسیدست

  و چرا کلبه ی احزان به گلستان نرسیدست

***

  عصر این جمعه ی دلگیر

  وجودِ تو کنارِ دلِ هر بی دلِ آشفته شود حس

                  تو کجایی گل نرگس؟؟!!

در ادامه ی مطلب عکس و  پیامک های مربوط به این روز را مشاهده می کنید.

خدا گوید :

                تو ای زیباتر از خورشید زیبایم ..

                                        تو ای والاترین مهمان دنیایم ..
 

بدان آغوش من باز است ..
                            

                           شروع کن یک قدم با تو ..

                                  تمام گامهای مانده اش با من ...

 *******

 با همه ی این حرفا میدونم که مشکل از دل منه و از ایمان و اراده ی ضعیفم که صداتو نمیشنوم خدا ی خوبم...

السلام علیک یا غریب الغربا.

سلام.

این آهنگ وبلاگو که گذاشتم از امین رستمیه . روز 8/8/88 , 8 تا خواننده 8 تا آلبوم منتشر کردند که تو همشو ن یه قطعه برای امام هشتم (رضا ع) خوندن, اینهم یکی از هموناست.

تقدیم به امام خوبم که دلم خیلی براش تنگ شده, خیلی وقته نطلبیده برم پابوسش. هفته ی پیش یه عالمه از حرف دلم با امامم نوشتم  اما این لوکس بلاگ یهو هنگ کرد و همش پرید

8/8/88 برام روز موعود عشق بود

اما هنوز قسمت نشده برای تشکر هم که شده به پابوسش بریم.

هرچند آغاز سال 88 برام اصلا خوش نبود اما ازنیمه ی دوم سال به بعد, همه ی اتفاقات غیر منتظره بود....

آقا دلمون خیلی براتون تنگ شده, بسه انتظار, بسه دوری, نخواه که بیشتر از این ازت جدا باشیم. تمام امیدمون هرسال به این بود که یه روزی از سال بیایم حرمت, اما این سری خیلی طولانی شد, عادت کرده بودیم هرسال بیایم کنارضریحت آروم بگیریم... بسه بی قراری...

                 ای پادشه خوبان

                 داد از غم تنهایی

                                          دل بی تو به جان آمد

                                           وقت است که باز آیی

                                                                         مشتاقی و مهجوری

                                                                         دور از تو چنانم کرد