سلام . اول به اون خدایی که انقدر شرمندشم که خودش میدونه ، سلام به محمد مصطفی (ص) وسلاله ی پاک و شیعیانش . و سلام به شما ...

نمیدونم شما که این مطالبو میخونی چه حالی داری! از زندگی راضی هستین یانه؟؟؟ اما من واقعا از زندگیم راضی ام. تا حالا هرچی که خواستم خدا بهم داده اما من چی ؟؟؟ دریغ از یه ذره درک و فهمی که بتونم شکر شو بگم.. نماز میخونم اما نه ازون نمازا که بعدش بگم به دلم چسبید ، انگار نماز فقط واسه رفع تکلیفه ..انقدر غرق زندگی دنیا شدم که انگار نه انگار اینا رو خدا داده ، بابا به خودت بیا دختر، بسه دیگه، یه نگاه به اون بالا بنداز خداتو ببین ، همونیه که شبای سوت و کورت بهت آرامش میداد، همدمت بود، کنارت بود و هست... هروقت صداش زدی جوابتو داد، هروقت از همه بریدی اومدی بهش گلایه ی بنده های دیگشو کنی انقدر بهت محبت کرد  که غمت یادت رفت، بی و فاییه زمونه یادت رفت...

خدایا چقد ر ازت دور شدم؟؟؟‌ نکنه برام راه برگشت نباشه؟؟؟ خدایا نکنه ازم خسته بشی ولم کنی؟؟؟ اگر تو تنهام بذاری من تو گرفتاریای دنیا غرق میشم تو گناهام غرق میشم اگر تو نباشی دیگه امیدی نیست، خدایا نکنه به خاطر نعمت هایی که بهم دادی خودتو ازم بگیری؟؟؟

دلم بی قراره خدا، نذار گناهام دلمو به تاریکیِ این شب بکنه، نذار ازت دور بشم، خدایا نخواه که تنهام بذاری، من هیچم خدا، تویی که بزرگی، تویی که می بخشی، تویی که بخوای عزیز می کنی و یا ذلیل. نذار رسوای دنیا و آخرت بشم.. اگر تو تنهام بذاری  دیگه هیچی از د لم نمیمونه.. خیلی فرصتای بندگیتو از دست دادم میدونم اما تو همیشه خدایی کردی ، خوبی کردی.

دیشب برام یه اتفاقی افتاد که می تونست حتی بدترین اتفاق جسمی برام بیفته اما فقط یکم پام آسیب دید، خودم باورم نمیشد که هیچیم نشده باشه . یادم میفته گریه ام میگیره، نه از درد ، یه حالی بهم دست میده، انگار فقط یه تلنگر از طرف خدا بود که به خودم بیام،نمیدونم به خاطر کدوم اشتباهم!!! انگار خدا می خواست بگه: " بسه انقدر خیره سری، جونت به هیچی بند نیست اراده کنم ازت میگیرم  تو چرا بندگی یادت رفته"  خدایا عظمتتو شکر، مهربونیاتو شکر.نگاهتو شکر..... دوستت دارم  خدا،‌ به یادم باش و از خاطرم نرو...

عزیزامو به تو میسپارم،‌ بهشون سلامتی بده